بررسی رابطه بین سبکهای یادگیری شناختی در انتخاب رشته تحصیلی دانش آموزان پسر سال دوم دبیرستان در شهر تهران

هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه بین سبکهای یادگیری کلب (همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق دهنده) و سبکهای شناختی ویتکین (وابسته به زمینه و مستقل از زمینه) و نقش آن در انتخاب رشته های تحصیلی دانش آموزان پسر سال دوم دبیرستان رشته های علوم ریاضی، علوم تجربی و علوم انسانی منطقه 14 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 80-79 بوده است. برای جمع آوری داده های مربوط به سبکهای یادگیری از پرسشنامه سبک یادگیری کلب ‏‎lis‎‏ و برای داده های مربوط به سبکهای شناختی از آزمون شکلهای گروهی نهفته ویتکین ‏‎‏‎geft‎‏ استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار ‏‎spss‎‏ و روشهای آمار توصیفی (میانگین، واریانس، انحراف استاندارد و همبستگی) و آمار استنباطی (رگرسیون، مجذور کای و آزمون) استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد مستقل از زمینه بیشتر به سمت رشته های علوم انسانی گرایش دارند. همچنین افراد دارای سبکهای یادگیری همگرا و جذب کننده بیشتر به سمت رشته های علوم انسانی گرایش دارند. همچنین در مورد ارتباط بین سبکهای یادگیری و شناختی نتایج زیر بدست آمد: بین سبک شناختی وابسته به زمینه و سبکهای یادگیری واگرا و انطباق دهنده در رشته علوم انسانی و سبک شناختی مستقل از زمینه و سبکهای یادگیری جذب کننده و همگرا در رشته علوم تجربی رابطه معنی داری مشاهده نشد. بین سبک شاختی مستقل از زمینه و سبکهای یادگیری همگرا و جذب کننده در رشته علوم ریاضی رابطه مثبت و معنی دار مشاهده نشد.